An`d
tweed Advent, in´d Wiehnachtstied, is dat in Leezdörp wär sowiet:
Mit
Kind un Kägel, Hund vöran, loopen Lü up Möhlen an.
Dor
geiht dat los as elke Johr, de Wiehnachtsmarkt dat is mol klor.
De
Buudjes stahnt recht nah un dicht, dat föhlt sük an so heimelig.
Dat
Weer, dat sörg för Tegenstöten, Rägen bit Middag, Du kunnst
vergeten.
Good
dat Sünntje leet sük nögen, denn ab twee Ühr löpt int Drögen.
Man
böig Wind weih ut Südwest, d´tegenan de Blasders deen hör Best.
Bi
Zions Dochder flogen de Noten, Pastor kreeg´n Stutkerl för sein
Proten.
In´d
Schküür van´d Müllerhus gavt Saken, de uns Tohus komodig maken.
So
nüdlich stunn´n se in een Kreis, de Kinnergarden Kinner.
Sungen
Wiehnachts-Leedjes nett so stolt, de Olln weern dat neet minner.
Wiehnachtsmann
harr ook ähm Tied un maakte all de Kinner blied.
Ut
Sack een Stückje Zuckergoot, as Lohn för´d moije Singen,
ook
harr för all Lü `n Ohr he noch, wat to Wiehnacht he sull bringen.
De
Mann mit witte Bort hett Stress, as letzde Johren faken,
Du
glövst dat neet, man jüst dortegen kann he lang nix mehr maken,
wor doch de Görn, noch neetmal tein, all luuthals na´n „Handy“
kreien.
Een
Bratwurst tegen de lüttje Schmacht, na´d Glühwienbuud gungt mit
Bedacht. Dat was dat smakelk Angebot, so will wi dat, denn geiht uns
good.
Börgmester
de bedankt sük düchtig, för all de Arbeid -dat is wichtig!
So´n
Markt as hier, de steiht un geiht, bloot dör`n Hülpsmann, de wat
deit.
Gisela
Tebben-Riesebeck
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen